Grunt to dobre podłoże
Nawet najlepsza powłoka malarska lub tynk będą tylko tak trwałe jak podłoże na którym zostały położone. Zasady sztuki budowlanej już od dawna nakazują poświęcać wiele uwagi przygotowaniu podłoża. Po ewentualnym oczyszczeniu i uzupełnieniu wykańczanej powierzchni, najbardziej istotnym etapem przygotowania podłoża jest jego gruntowanie.
Biorąc pod uwagę rosnące wymagania w stosunku do jakości oraz trwałości powłok malarskich i tynków, nie sposób przecenić znaczenie tego zabiegu. Odpowiednie zagruntowanie nadaje podłożu właściwości umożliwiające trwałe nanoszenie powłoki. Dochodzi wówczas do mocnego i trwałego zespolenia tej powłoki z podłożem. Grunt reguluje chłonność podłoża, wzmacnia jego powierzchnię i poprawia warunki przyczepności. Niemałe znaczenie ma ujednolicenie właściwości podłoża w wyniku gruntowania. Wiązanie powłoki końcowej przebiega wówczas w sposób równomierny, gwarantując trwale jednorodny wygląd powlekanej powierzchni.
Jednocześnie wyspecjalizowane preparaty spełniają dodatkowe funkcje, takie jak na przykład wgłębne wzmocnienie podłoża, likwidacja ognisk korozji biologicznej lub izolowanie zawartych w podłożu substancji mogących powodować powstawanie plam i przebarwień powłoki, zwłaszcza malarskiej.
Rodzaje gruntów
W zależności od rodzaju spoiwa rozróżniamy kilka grup gruntów: preparaty dyspersyjne (spoiwo akrylowe), grunty dla farb silikatowych na bazie szkła wodnego potasowego oraz preparaty na bazie silanów, siloksanów i mikroemulsji żywicy silikonowej. Szczególnie wyspecjalizowane grunty, na przykład zapewniające ochronę antykorozyjną i zwiększające przyczepność na idealnie gładkich podłożach, jak powierzchnie polerowane, szkło, tworzywa sztuczne, mogą być oparte na żywicach chemoutwardzalnych i są wówczas dostarczane w formie dwukomponentowych zestawów poliuretanowych lub epoksydowych.
Współczesne grunty są w większości wodorozcieńczalne, jednak preparaty przeznaczone do intensywnego wzmacniania podłoża są przeważnie roztworami spoiwa polimerowego w rozcieńczalnikach organicznych, zapewniających głęboką penetrację podłoża. Ze względu na uwalnianie organicznych oparów w trakcie wiązania, użycie preparatów rozpuszczalnikowych powinno być w zasadzie ograniczone do stosowania na zewnątrz.
Regulacja chłonności podłoża
Obniżenie nasiąkliwości podłoża zapewnia najlepsze warunki wiązania spoiwa farby lub zaprawy, a tym samym gwarantuje uzyskanie pożądanych właściwości użytkowych nakładanej powłoki. Zapobiega to także nadmiernej nasiąkliwości dojrzałej powłoki, co w efekcie zwiększa jej trwałość i zmniejsza niebezpieczeństwo rozwoju mikroorganizmów.
Izolowanie wykonywanej powłoki
W trudnych przypadkach gruntowanie chroni powłokę końcową przed niekorzystnym wpływem substancji zawartych w podłożu. Wyspecjalizowany grunt, taki jak na przykład StoPrim Isol, skutecznie izoluje łatwo rozpuszczalne związki, jak np. nikotyna, które często stanowią przyczynę uciążliwych plam i przebarwień na odnawianych powierzchniach.
Hydrofobizacja podłoża
Tynki mineralne, piaskowiec a nawet cegła klinkierowa po okresie wielu lat eksploatacji stają się coraz bardziej nasiąkliwe. Dla uzyskania znacznej trwałości malowania takich podłoży niezbędne jest wcześniejsze, strukturalne uodpornienie materiału na oddziaływanie wody i wilgoci. Najlepiej nadają się do tego celu preparaty hydrofobizujące na bazie silanów i siloksanów. Wnikają one na znaczną głębokość, nie utrudniając naturalnego przepływu strumienia dyfuzji przez mury obiektu.
Przywracanie nośności podłoża poprzez jego głębokie wzmacnianie
W przypadku starych tynków mineralnych, naruszonych w znacznym stopniu przez czynniki atmosferyczne, jedynym sposobem umożliwiającym ich przemalowanie jest wgłębne zagruntowanie preparatem o wysokiej zdolności penetracji podłoża. Przy użyciu rozpuszczalnikowego gruntu wprowadzamy na głębokość kilku do kilkunastu milimetrów dodatkową sieć wiązania organicznego, która wzmacnia osłabioną warstwę.
Zapobieganie korozji biologicznej
Nasycenie powierzchni porażonej przez glony, grzyby lub porosty preparatem zawierającym substancje uniemożliwiające ich rozwój, takim jak StoPrim Fungal, pozwala zlikwidować ogniska korozji biologicznej w podłożu i skutecznie zapobiec osadzaniu się mikroorganizmów w przyszłości. Gruntu nie należy spłukiwać. Zastosowanie specjalnej farby, np. elewacyjnej StoSilco Color G lub StoLotusan Color G, czy też wewnętrznej StoColor Protect, dodatkowo ochroni malowaną powierzchnię przed mikroorganizmami.
Zabezpieczenie powierzchni metalowych przed korozją
Coraz częściej do dekoracyjnego malowania elementów metalowych budowli, takich jak obróbki blacharskie, rury spustowe itp. są stosowane wodorozcieńczalne farby na bazie spoiwa akrylowego. Odpowiednie gruntowanie zapewnia w takich przypadkach pasywację ognisk korozji oraz zwiększa przyczepność podłoża.
Przygotowanie preparatów gruntujących do użycia
Stężenie środka gruntującego należy dostosować do konkretnego podłoża poprzez odpowiednie rozcieńczenie. W tym zakresie należy ściśle przestrzegać zaleceń producenta preparatu zawartych w karcie technicznej produktu.
Istotną sprawą jest używanie podczas rozcieńczania gruntu odpowiedniego rozcieńczalnika. Najczęściej będzie nim woda, lecz w przypadku preparatów rozpuszczalnikowych warto stosować jedynie rozcieńczalnik wskazany przez producenta.
Strony: 1 2
Zaloguj się Logowanie