Czym mocować płyty warstwowe?

Płyty warstwowe to jeden z najpopularniejszych materiałów używanych do zabudowy hal, obiektów przemysłowych i użyteczności publicznej. Trwałość, łatwy montaż oraz elastyczność połączenia płyty z konstrukcją nośną budynku zapewniają łączniki. Jak je prawidłowo stosować i z czego się składają?

Wybór odpowiedniego łącznika uzależniony jest od rodzaju konstrukcji nośnej oraz grubości płyty. Na rynku występują obecnie łączniki samowiercące, samogwintujące oraz te z elementem rozporowym.

Grubość płyty i rodzaj konstrukcji nośnej ma znaczenie

W przypadku, gdy grubość stalowej konstrukcji nośnej nie przekracza 14 mm zalecane jest stosowanie łączników samowiercących z ocynkowanej, hartowanej stali węglowej. Składają się one z następujących elementów: ostrza wiercącego działającego jak wiertło, gwintu roboczego z charakterystycznymi zwojami, które umożliwiają nacięcie gwintu w otworze podpory oraz prawidłowe osadzenie w nim łącznika, gwintu podporowego, który odpowiada za utrzymanie zewnętrznej blachy okładzinowej w bezpośrednim kontakcie z podkładką uszczelniającą, podkładki uszczelniającej, która zapewnia długotrwałą szczelność połączenia, oraz łba w kształcie sześciokąta pod klucz 8 mm.

- Wymiary gwintu roboczego zależą od grubości mocowanych płyt warstwowych. Im jest ona większa, tym łącznik powinien być dłuższy, co zapewnia stabilne mocowanie – mówi Piotr O. Korycki z firmy Blachy Pruszyński, producenta płyt warstwowych.

Jeżeli grubość stalowej konstrukcji nośnej przekracza 14 mm lub jest ona wykonana z innego materiału (beton, drewno) zaleca się następujące rodzaje elementów mocujących: do podłoża stalowego – łączniki samogwintujące z odpowiednio ukształtowanym gwintem roboczym, do podłoża betonowego – łączniki z elementem rozporowym lub samogwintujące ze specjalnie ukształtowanym gwintem roboczym, do podłoża drewnianego – łączniki samowiercące lub samogwintujące z odpowiednio ukształtowanym zarysem gwintu roboczego o średnicy nie mniejszej niż 6 mm.

Jakie narzędzia?

Podczas montażu obudowy z płyt warstwowych należy używać specjalistycznych elektronarzędzi. Wkrętarki powinny być wyposażone w odpowiednie głowice prawidłowo pozycjonujące długie łączniki wraz z ogranicznikiem głębokości osadzania. Ich prędkość obrotowa nie powinna przekraczać 2000 obr/min, ponieważ w innym przypadku może to doprowadzić do „ślizgania” się ostrza łącznika, co ogranicza jego wytrzymałość.

Użycie odpowiedniego sprzętu pozwala z łatwością utrzymać łączniki prostopadle względem płyty, minimalizując ryzyko uszkodzenia jej powierzchni oraz zapewniając szczelność mocowania, bez którego nawet obudowa wykonana z najbardziej wytrzymałych elementów szybko ulegnie uszkodzeniu.

Zaloguj się Logowanie

Komentuj